Przejdź do treści głównej
Competition Policy

Pomoc państwa w czasach pandemii

Relacje Europejczyków, którzy otrzymali wsparcie rządowe w czasach pandemii Covid-19

Wprowadzenie

Komisja Europejska egzekwuje zasady pomocy państwa, aby pomoc rządów UE skierowana do małych i dużych przedsiębiorstw nie dawała tym przedsiębiorstwom nieuczciwej przewagi na rynku wewnętrznym ani nie zakłócała równych warunków działania. 19 marca 2020 r., niecały tydzień po tym, jak WHO ogłosiła wybuch pandemii Covid-19 w Europie, Komisja zatwierdziła tymczasowe ramy pomocy państwa, które uelastyczniły przepisy dla przedsiębiorstw potrzebujących wsparcia w związku z kryzysem wywołanym pandemią. W połowie marca 2020 r. perspektywy były niepewne, więc tymczasowe ramy pomocy państwa zostały przygotowane jako elastyczny instrument dający się dopasować do rozwoju sytuacji. Kliknij tutaj, aby dowiedzieć się więcej o tymczasowych ramach i wprowadzonych do nich zmianach.

Isa

Isabel La Guardia i Raul Ibañez od 2016 r. prowadzą ośrodek nurkowania Divers Cabo de Palos niedaleko hiszpańskiej Murcji. Właśnie przygotowywali się do nowego sezonu, który miał się zacząć w okresie wielkanocnym, gdy 14 marca 2020 r. Hiszpania zdecydowała o wprowadzeniu blokady. Musieli odwołać wszystkie plany i zamknąć centrum.

Divers Cabo de Palos jest przedsiębiorstwem, które świetnie sobie radziło. Potrzebowali wsparcia finansowego tylko po to, żeby utrzymać się przez czas blokady. Wsparcie przyszło w formie pożyczki na bardzo korzystnych warunkach w ramach pierwszego hiszpańskiego programu ramowego zatwierdzonego przez Komisję Europejską 2 kwietnia 2020 r. Zapytaliśmy Isabel, co się stało później.

divers.jpg
Isabel La Guardia and Raul Ibañez

Isabel La Guardia i Raul Ibañez nurkują w hiszpańskim Cabo de Palos 

W jaki sposób otrzymane wsparcie pomogło w czasach kryzysu?

W połowie marca nagle straciliśmy źródło przychodów. Nie mieliśmy pojęcia, kiedy będziemy mogli wznowić działalność. Zwróciliśmy się więc o pożyczkę, aby utrzymać ciągłość działalności. Pożyczka nie pokryła wszystkich kosztów, które musieliśmy ponosić, nawet jeśli nie mieliśmy klientów. Ale ostatecznie udało nam się przetrwać do 13 czerwca, kiedy mogliśmy ponownie zacząć nurkować.

Jak dostosowaliście się do nowej rzeczywistości, po tym jak region Murcji zaczął stopniowo znosić obostrzenia związane z Covid-19?

Mogliśmy ponownie uruchomić nasze centrum, ale musieliśmy wprowadzić dodatkowe środki ostrożności. Oznakowanie w naszym ośrodku nurkowania pomaga pracownikom i klientom w zachowaniu bezpiecznej odległości. Na pokładzie musimy zmieniać maseczki ochronne na maski do nurkowania. Wszystko, co musimy zrobić na lądzie po zakończeniu nurkowania, zajmuje znacznie więcej czasu. W praktyce w nowej rzeczywistości korzystamy tylko z dwóch trzecich naszego potencjału. Jest ciężko, ale nie zamierzamy się poddawać. Powtarzamy przy tym wszystkim, że nurkowanie jest bardzo bezpieczne. Na lądzie nie możemy się przytulać, ale pod wodą owszem – tam nie grozi nam wirus.

 

Jan

3 kwietnia 2020 r. Komisja Europejska zatwierdziła holenderski program o budżecie 23 mln euro na podstawie tymczasowych ram pomocy państwa; był to pierwszy holenderski program pomocy państwa w związku z Covid-19. Wiele starszych osób i osób wymagających opieki medycznej musiało pozostać w domu z powodu pandemii. W związku z tym rząd holenderski zdecydował się zaoferować dotacje zakładom opieki medycznej, aby pomóc im w opiece nad pacjentami w domu i zdalnie, zwłaszcza za pomocą e-aplikacji. Jan Leunis de Beij jest dyrektorem zakładu opieki Omring. Poprosiliśmy go o pomoc w praktycznej ocenie wpływu wprowadzonych przez Komisję zasad kontroli pomocy państwa i dotacji udzielonych przez rząd holenderski. Omring świadczy usługi ogólnej opieki zdrowotnej, usługi pomocy i pielęgniarskie w domach pacjentów i w domach opieki w zachodniej Fryzji, w prowincji Holandia Północna oraz na wyspie Texel.

jan_leunis_de_beij.jpg
Jan Leunis de Beij

Jan Leunis de Beij w swoim biurze w holenderskim mieście Hoorn

Jakie możliwości dały rządowe subsydia?

Musieliśmy szybko zareagować na kryzys i potrzebowaliśmy pilnie środków finansowych. Dzięki subsydiom mogliśmy natychmiast przekazać 80–100 tabletów naszym pacjentom, którymi się opiekujemy w ich domach. Pozwoliło nam to stworzyć system opieki przez kamerę i cyfrowy system wsparcia. Dzięki wyposażeniu mogliśmy nawet dokonywać zdalnie badań. Okazało się również, że wielu pacjentów Covid-19 jest zmęczonych długo po wyjściu ze szpitala. Wykorzystaliśmy więc fundusze na zorganizowanie dla nich rehabilitacji po wyzdrowieniu. Dofinansowanie pozwoliło nam również zatrudnić potrzebnych nam dodatkowych pracowników odpowiedzialnych za projekty i opiekę.

W jaki sposób pandemia COVID-19 zmieniła praktykę opieki w domu pacjenta? I jak opisałby Pan przyszłość opieki nad pacjentami w domu po zakończeniu pandemii?

Ograniczyliśmy o 20 proc. nasze kontakty z pacjentami. Równocześnie zapewniamy im niezbędną opiekę. Opracowaliśmy oddzielne trasy dla naszych zespołów – w ten sposób oddzielamy tych, którzy zajmują się pacjentami zakażonymi wirusem, od innych. Patrząc w przyszłość, niezależnie od Covid-19, wydaje nam się, że opieka zdrowotna będzie coraz bardziej korzystać z technologii informatycznych. Technologia umożliwi przeniesienie większej liczby pacjentów ze szpitala do domu i zdalne monitorowanie ich stanu zdrowia. Opieka nad pacjentami w domu będzie również coraz częściej uzupełniać podstawową opieką świadczoną przez lekarzy rodzinnych. Zmiany przyczynią się do poprawy szybkości i jakości działania służby zdrowia i pomogą nam sprostać potrzebom starzejącego się społeczeństwa w Europie.